Grejanje na drva

Grejanje na drva godinama unazad važi za najjeftinije grejanje. Pojavom kotlova sa visokim stepenom iskorišćenja (preko 70%) ovaj vid grejanja dobija na značaju. Naročito je u upotrebi u krajevima sa dosta šume gde su i drva po pravilu jeftinija.

Od vrsta drveta najčešce su u upotrebi bukva, hrast, jasen, breza, javor u obliku cepanica, ali mogu biti i u obliku briketa i piljevine. Toplotna moć drveta ne zavisi mnogo od njegove vrste koliko od sadržaja vlage. Smatra se da količina vlage u drvetu ne bi trebalo da pređe 25% što se postiže skladištenjem do 2 godine pre upotrebe.

Povećani sadržaj vlage u drvetu smanjuje njegovu toplotnu moć jer se deo energije troši na sušenje i isparavanje vode iz drveta. Upotreba ovakvog drveta uzrokuje pojavu veće količine dima, kao i kondenzata koji se skuplja u kotlu i na zidovima dimnjaka. Sem manjeg efekta grejanja vlaga iz drveta nepovoljno deluje na kotao i dimnjak.

Najoptimalnije sagorevanje i visok stepen iskorišćenja postiže se u tropromajnim, trajnožarećim kotlovima na čvrsto gorivo. Najprodavaniji modeli ovog tipa u Srbiji su K serija proizvođača Radijator inženjering iz Kraljeva, kao i model TŽK Termomonta iz Šimanovaca.

Pored kotlova u upotrebi su i etažne peći koje toplotu nastalu sagorevanjem goriva predaju pored vodi u sistemu grejanja i okolnom vazduhu (prostoriji u kojoj se nalaze). Mogu biti kaminskog tipa ili šporet varijanta sa rernom i grejnom pločom pa se mogu pored grejanja upotrebiti i za pripremanje hrane.

Specijalna varijanta grejanja na drva su pirolitički kotlovi kod kojih se vrši gasifikacija isključivo pripremljenog suvog drveta u gas koji zatim sagoreva.

Prostorni metar ogrevnog drveta zavisno od kvaliteta i količine košta od 25 - 50 EUR/prm.